ගෝඨා නෙවෙයි මතවාදයයි ෆේල් නම්, ගෝඨා වෙනුවට චම්පික ආදේශ කල හැකිද?
ගෝඨා නෙවෙයි මතවාදයයි ෆේල් නම්, ගෝඨා වෙනුවට චම්පික ආදේශ කල හෙකිද?
චම්පික රණවකගේ ජනාධිපතිවරණ ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරය ආරම්භ වීමත් සමඟ ඔහුට පක්ෂවත් විපක්ෂවත් විවිධ මතවාද පළ වෙමින් තිබේ. පසුගියදා, මෑතක් වන තුරු ඔහු හා එකම කඳවුරේ සිටි මංගල සමරවීරගෙන් පළ වූ විවේචනය ඉන් එකකි. “ෆේල් ගෝඨා නෙවෙයි, ඔහු නියෝජනය කරන මතවාදයයි ෆේල්. ඔහු වෙනුවට ඒ මතවාදයම නියෝජනය කරන ඔහු වැනිම වෙනත් කෙනෙකු ආදේශ කිරීම විකල්පයක් නොවේ” යන්න එම කතාවේ සාරය ලෙස සැලකිය හැකිය.
විවේචනය ගෙන ආ පුද්ගලයා කවුරුන් වුවත්, එම විවේචනය ඉතා ප්‍රබල දේශපාලන විවේචනයක් බව මගේ අදහසයි. සිදු විය යුත්තේ ඒ ගැන තියුණු දේශපාලන සංවාදයක් ගොඩනැඟීම වුවත් චම්පික හිතවාදීන් හා අනුගාමිකයන් ‘භූමිතෙල් ප්‍රහාරලත් ආශීර්විෂයක්හු මෙන්’ කිපී, මංගලගේ කුලය, ලිංගික රුචිය යනාදී සාධක හුවා දක්වමින් ප්‍රතිචාර දක්වනු පෙනේ. එය ඉතාම කනගාටුදායක තත්වයකි.
එය කෙතරම් කනගාටුදායකද යත්, චම්පික රණවකගේ දේශපාලනය සමඟ කලක පටන් සමීපව කටයුතු කරන විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරයකු වන අනුරුද්ධ ප්‍රදීප් කර්ණසූරිය පවා මංගලගේ කුලමල හුවා දැක්වීමට තරම් පහළට බැස තිබිණි. ‘මංගල වැනි කුලවාදියකුට චම්පිකගේ වර්ගවාදය ප්‍රශ්න කිරීමේ අයිතියක් නැත’ යන්න ඔහුගේ ස්ථාවරයයි.
ඔවුන් මෙසේ කලබල වී ඇත්තේ ඇයි? මංගලගේ මතයට විරුද්ධ නම්, “නැහැ, ගෝඨා තමයි ෆේල්. අනගාරික ධර්මපාලගේ සිට ක්‍රමිකව ගොඩනැඟුණු සිංහල බෞද්ධ අධිපති මතවාදය ෆේල් නැහැ. එය වර්තමානයේ රාජපක්ෂ ලා අත පැවතුණත් තනි සිංහල බෞද්ධ නායකත්වයක් පිළිබඳ සිහිනය යථාර්ථයක් බවට පත් කිරීමට න්‍යාය හා ජවය සැපයූ සැබෑ වීරයා චම්පික රණවකයි, එම බලවේගයේ නායකත්වය, දුර්වල ගෝඨාභය ගෙන් ගලවා, සැබෑ උරුමකරු වන චම්පික රණවක රාජාභිෂේක කිරීම මේ මොහොතේ කාර්යභාරයයි. අප කැප වී සිටින්නේ ඒ වෙනුවෙන්” යැයි කොන්ද පණ ඇතිව කෙළින් කියන්න බැරි ඇයි!??
මා දකින හැටියට චම්පික නියෝජනය කරන මතවාදය එයයි. එහෙත් ඔහු සහ අනුගාමිකයන් එය ප්‍රසිද්ධියේ පිළිගැනීමට හෝ මේ මොහොතේ ඒ සංවාදය කරළියට එනවාට කැමති නැත. ඒ වෙනුවට ඔවුන් කැමති චම්පිකගේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම්, ඇමතිවරයකු ලෙස ඔහුගේ සාර්ථකත්වය, කථිකත්වය, දේශපාලනයේ උපායශීලීබව ආදී කුසලතා ඉස්මතු කරමින් ඔහුගේ පෞද්ගලික ප්‍රතිරූපය ගොඩනැංවීමටය! මංගල ඒ කඩතුරාව ඉරා දමා, සැබෑ ප්‍රශ්නය කරළියට ගෙන තිබේ. ඔහු එක පොලු පහරින් කණාමුට්ටිය බිඳ දැම්මේය.
චම්පිකවාදීන්ට දැන්, මේ සැබෑ ප්‍රශ්නයට මුහුණ දීම හා ඒ පිළිබඳ ශිෂ්ඨසම්පන්න ලෙස සංවාදගතවීම හැර අන් විකල්පයක් නැත. සමහරවිට එය චම්පික රණවකට මෙතෙක් පැමිණි ගමන ගැන ස්වයං මෝහනයෙන් තොර සාධාරණ තක්සේරුවකට එළැඹීමටත් නව දේශපාලන ගමන් මඟක් විවර කර ගැනීමටත් ලැබෙන අනගි අවස්ථාවක් වීමටද ඉඩ තිබේ.
ඒ කොයි හැටි වෙතත්, චම්පිකගේ ජනපති සිහිනය ගැන මගේ අදහස මෙයයි: චම්පික කිසිදා විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයට විරුද්ධ වූයේ නැත. ඔහුගේ අභිලාෂය වූයේ කෙසේ හෝ එම ධුරයට පත් වීමය. ඔහුගේ සමස්ත දේශපාලන ගමන්මඟම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමය ගැන විශ්වාසය තැබූවක් නොව, බලහත්කාරය, ප්‍රචණ්ඩ කඩාවැදීම්, වහසිබස් හා තර්ජන, ජාතිවාදය හා ආගම්වාදය පදනම්කරගත් උද්වේගකර කථා සහ කුඩා කල්ලි කණ්ඩායම් විවිධ ප්‍රචණ්ඩ මැදිහත්වීම් සඳහා මෙහෙයවීම, යුද සමයේ අප්‍රකට මෙහෙයුම්, උපායශීලී පිල්මාරු හා සටකපට දේශපාලන ගේම් මත පදනම් වූවකි.
විශේෂයෙන් අවධාරණය කළ යුතු කරුණ නම්, දැන් තිබෙන්නේ ඔහු සිහින දුටු විධායක ජනාධිපති ධුරය නොව, 20 වන සංශෝධනය හරහා තවත් ශක්තිමත් වුණු සර්වබලධාරී විධායකයකි. එයට සමාන ධුරයක් ලොව කොතැනවත් නැත. අඩුතරමින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව ආරක්ෂා කිරීමට පවා එම ධුරය බැඳී නැත.
චම්පික වැනි ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ඉතිහාසයක් ඇති පුද්ගලයකු අතට එවැනි බලයක් ලබා දීමට සිහි බුද්ධිය ඇති කිසිවකු සිහිනයෙන්වත් නොසිතිය යුතුය! පුද්ගල ප්‍රතිරූප පසුපස යන දේශපාලනයේ කූටප්‍රාප්තිය යනු ගෝඨාභය යි. ඒ මුළාව ඔහුගෙන් තීරණාත්මක ලෙසම අවසන් කළ යුතුය! එය කළ හැක්කේ කෙසේද යන්න මේ මොහොතේ කළ යුතු දේශපාලන සංවාදයයි.
ජීවන්ත ලියනගේ – මුහුණු පොතෙන්.
About The Author
