ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශිකයන් සම්බන්ධ විවාහයන් සඳහා ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ අවසරය අවශ්‍ය වන නව රජයේ රෙගුලාසිවලට අදාළ නීත්‍යානුකූලභාවය අභියෝගයට ලක් කරමින් නීතීඥයෙකු අභියාචනාධිකරණයට (18) රිට් පෙත්සමක් ගොනු කළේය.
නීතීඥ තිෂ්‍යා වේරගොඩ විසින් මෙම පෙත්සම ගොනු කර ඇත්තේ රෙජිස්ට්‍රාර් ජනරාල් ඩබ්ලිව්.එම්.එම්.බී. වීරසේකර, ආරක්ෂක ලේකම් කමල් ගුණරත්න සහ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් එස්.එච්. මුණසිංහ වගඋත්තරකරුවෝ වෙති. රෙජිස්ට්‍රාර් ජනරාල්වරයා විසින් නිකුත් කර ඇති බව කියන චක්‍රලේඛය අවලංගු කරන ලෙස පෙත්සම්කරු සර්ටියෝරාරි ආඥාවක් ඉල්ලා සිටී.
පෙත්සම්කරු පවසන්නේ ශ්‍රී ලංකාව අත්සන් කර ඇති මානව හිමිකම් පිළිබඳ විශ්ව ප්‍රකාශනයේ පිළිගෙන ඇති අයිතියක් ලෙස සෑම පුද්ගලයෙකුටම කැමති ඕනෑම පුද්ගලයකු සමඟ විවාහ වීමට ඇති නිදහස බවයි. පෙත්සම්කරු ශ්‍රී ලාංකික සම්භවයක් ඇති විදේශීය පුරවැසියෙකු සමඟ විවාහ වී සිටින බවත්, පෙත්සම්කරුගේ බාල වයස්කාර දරුවන් දැනට විදේශ පුරවැසියන් බවත් පෙත්සම්කරු පවසයි. පෙත්සම්කරුගේ බිරිඳ ශ්‍රී ලංකාවේ ද්විත්ව පුරවැසිභාවය ලබාගෙන ඇති බව පෙත්සම්කරු වැඩිදුරටත් සඳහන් කරයි.
පෙත්සම්කරු පවසන්නේ 2021 දෙසැම්බර් 26වැනි දින හෝ ඊට ආසන්න දිනක ඉරිදා පුවත්පතක ලිපියක් පළ වූ බව සඳහන් කරමින් 2022 ජනවාරි 1 වැනිදා සිට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි ස්වදේශිකයන් හා විවාහ වීමට අදහස් කරන විදේශිකයන් පූර්ව කොන්දේසියක් ලෙස “ආරක්ෂක නිෂ්කාශන වාර්තාවක්” ලබා ගත යුතු බව සඳහන් කරයි. 1907 විවාහ ලියාපදිංචි කිරීමේ ආඥාපනතට අනුව ඔවුන්ගේ විවාහය ලියාපදිංචි කිරීමට බාධා නැත.
පෙත්සම්කරු පවසන්නේ, බැලූ බැල්මට, චක්‍රලේඛය විවාහ ලියාපදිංචි කිරීමේ ආඥාපනත ප්‍රකාර රෙජිස්ට්‍රාර් ජනරාල්වරයාගේ බලතලවලට දැඩි ලෙස බලපාන බවයි.
එච්.අයි.වී හෝ වෙනත් නිදන්ගත රෝගාබාධයකින් පෙළෙන අයෙකුට වුවද ඔහු හෝ ඇය කැමති නම් විවාහ වීමට හිමිකම් ඇති බවත් සෞඛ්‍ය තත්ත්වය මත පමණක් රජයට එම අයිතිය සීමා කිරීමට හෝ ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට නොහැකි බවත් පෙත්සම්කරු පවසයි.
1907 විවාහ ලියාපදිංචි කිරීමේ ආඥාපනතේ 23 වැනි වගන්තිය විවාහයක් සිදු කිරීම සඳහා දැනුම් දීමේ අවශ්‍යතා පනවයි. 24 වගන්තියේ අවශ්‍ය නිවේදනයේ පෝරමය සහ අවශ්‍යතා දක්වා ඇත. ඉහත චක්‍රලේඛය මගින් පැනවීමට අපේක්ෂා කරන ලද අවශ්‍යතාවයට අවශ්‍යයෙන්ම තවත් අවශ්‍යතා දෙකක්, එනම් “ආරක්ෂක නිෂ්කාශනයක්” සහ “සෞඛ්‍ය ප්‍රකාශයක්” 24 වගන්තියට එකතු කරයි. 1907 විවාහ ලියාපදිංචි කිරීමේ ආඥාපනත ඇතුළු සියලු පුද්ගලයන්ගේ මූලික අයිතිවාසිකම් ක්‍රියාත්මක කිරීම සීමා කරමින් “නීති” නිර්මාණය කරමින් එවැනි අතිරේක සීමා පැනවීමට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් රෙජිස්ට්‍රාර් ජනරාල්වරයාට හෝ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ හෝ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ කිසිදු නිලධාරියෙකුට බලය ලැබී නොමැති බව පැහැදිලි බව නීතිඥවරයා පැවසීය.